20.11.2009 :: 23:37
Umarłam, umarłam za życia, płaczem zastępując krzyk, głośny krzyk który sam wydobywa sie z duszy, duszy której juz nie mam.. Nie słysze, nie widzę, nie czuję.. Wiecie? tu na dnie nie mam juz nic. Nic prócz nic nie wartych marzeń, których nawet marzeniami nie można nazwac.. MArzenia.. najgorsza rzecz jaką mają ludzie. Pusta jak kukielka wypchana watą.